Catch 22-wolk

Als er een schoorsteen op mijn hoofd stond, dan zou er constant een dikke wolk boven mijn hoofd hangen, gevuld met ideeën. Die vervolgens constant naar beneden donderen, want dat doen ideeën die bodemloos zijn. Of ze stijgen op. Berndnaut Smilde, zou jij die wolk voor mij op beeld willen vangen voordat hij uiteenspat? Ik kan je helpen door mezelf niet teveel op te stoken, niet warm te draaien voor een idee waarvan ik bij voorbaat al weet dat het uit elkaar gaat vallen. Maar die eerste aanblik van zo’n ideeënwolk is van zo’n smeltende schoonheid dat de ik verleiding van die vluchtigheid niet kan weerstaan.

Ik ben het meisje met de zwavelstokjes dat telkens een lucifer afsteekt om zich even te kunnen warmen aan een visioen. In tegenstelling tot dat meisje kan ik het me veroorloven om een Nike-shirt aan te trekken en mijn dromen na te jagen. JUST DO IT spreek ik mezelf toe en draai me warm voor het volgende idee, ondertussen Hey you get off of my cloud neuriënd. En zo zit ik vast in mijn eigen Catch 22-wolk.