Nummer achttien

Kunstenaar Guido van der Werve geeft zijn films geen titel maar een nummer. Vorig jaar vertelde hij in een interview met Sara Berkeljon van de Volkskrant dat hij een soort midlifecrisis in het kwadraat heeft vanwege een overdreven ongeluk, zoals hij het zelf noemde. Nummer achttien, zijn laatste film, gaat over dat ongeluk. Of eigenlijk over het herstellen van een gebeurtenis die Van der Werve het leven had kunnen kosten. Als je zo’n zwaar ongeluk overleeft, wat zegt dan het leven dat je had vóór dat ongeluk? Wie en wat vormde je? Dat verhaal liet Van der Werve mijn ogen zien. Misschien komt het omdat ik extra gevoelig ben voor alle informatie die gaat over familie, familiebanden, over wortels en vorming dat zijn jeugd nog zo dichtbij staat in de beelden die ik voor me zie uit Nummer Achttien. Hoe bepalend een opmerking kan zijn. In de verte hoor ik een ambulance. Ik hoop dat de reden waarom hij uitrukt meevalt.